گلوی بسته ی سنگ روزی واژه ها را در هم خواهدشکست وب ورطه ی بی پایان اندوه روانه خواهدکرد
گلوی بسته ی سنگ روزی واژه ها را در هم خواهدشکست وب ورطه ی بی پایان اندوه روانه خواهدکرد
بازوهایتان را نمیخواهم
شانه هایتان را نمیخواهم
من خودم را دارم
شما خودتان را دارید
بگذاریم همه چیز همین طور بماند.
سمورآبی
چهارشنبه 14 فروردینماه سال 1392 ساعت 15:30
سلاممممممممم وبلاگت خیلی جالبو اموزندست ب منم سسسسسسسسسر بززززززززززن من لینکت میکنم اگ دوست داشتی لینکم کن میسسسسسسسسسسی